IJskoud tapbier en Belgische dames sieren weekend!
Twan eist overwinning op in succesvol visweekend. |
Hamont, 1 en 2 juni. Van uw verslaggever.
Het derde visweekend is weer buitengewoon goed verlopen. Alhoewel één van de betere dansers Harrie verstek moest
laten gaan door een blessure en het deelnemersveld daardoor ook een goede visser ontbeerde, slaagde de acht deelnemers
erin om het weekend uit te laten groeien tot één van de allerbeste (een topeditie!) in de geschiedenis der visweekenden.
Inleiding
Het verzamelen was traditiegetrouw bij Ben, en het weer was prachtig. Iedereen had er zin in, op één
persoon na was de korte broek de klederdracht voor dit weekend. Om 12.10 uur reden we richting nt België, en
nog voor 13.30 uur lagen de eerste 2 pinten in de dorstige magen der vissers. De stemming was beregoed.
Vermeldenswaardig is dat Ben nog efkes stevig ingewreven werd dat Bollies onbekend zijn in de vijver, en dat die zes
Hollandse tientjes van vorig jaar dus weggegooid geld waren. Hahaha. Het opzetten van de tent viel niet tegen en daarna
begon iedereen driftig met het optuigen van de visgeiten.
De Tap
Grote vriend rymoor organiseerde iets geweldigs voor ons. Hij arrangeerde, het lijkt wel een
droom, een heuse tap aan de tent! Met behulp van 60 meter verlengsnoer werd er een professionele tapinstallatie
aangesloten, met ijskoud en zeer goed te drinken Martens pils. Zoiets was nog niet eerder vertoond in de geschiedenis
der visweekenden! Onverwachts. Schitterend. Laat de bierpomp maar lopen, zelf liepen we niet meer. We waren gelukkig!
Viswedstrijd
Nog voordat het aanvangsignaal klonk had Anton ings al een forse beet. Hij sloeg de karper keurig
aan den haak, en begon het gevecht. Een medevisser, die heel behulpzaam wou zijn en de komst van het schepnet niet wou
afwachten verklooide echter het feestje van Anton toen hij de joekel aan de snoer met zijn hand op de kant wou trekken.
Om veiligheidsredenen wordt de naam van deze “verklooier” niet bekend gemaakt. Toon ging door, sloeg er nog een tweede
aan maar ook die verspeelde hij. Nul karpers dus voor Anton. De pechvogel. Na het fluitsignaal begon het spel der
kleintjes. Het is ongelooflijk hoeveel klein spul met name Twan en Eric eruit tikte. Hun eigen betrouwbare schatting
was dat ze samen rond de 150 visjes onder de 10 cm vingen! In de strenge doch rechtvaardige spelregels, opgesteld door
een excellerende organisatie stond echter dat de teller pas aanmocht bij 10 cm. Twan mocht er zes noteren, Eric schreef
vijf vissen boven de 10 cm op zijn papierke. Beide vissers hadden zich opgesteld aan de overkant der vijver en nadat
Geert zijn krantje uithad (“anders heb ik er nooit tijd voor”) en zich ook bij deze twee voegde begon het spel der
karpers pas echt. De eerste ving Geert met de hengel van Twan, toen die effe was gaan pissen. Daarna was de bok op de
paardewagen, en slaagde Twan erin om 3 karpers te vangen (40, 46 en 47 cm), Geert ving nog een tweede met zijn eigen
geit (zijn totaalscore: 41 en 44 cm) en ook Eric schaarde zich in de rij met een karper van 43 cm groot. Hij zag
overigens net als Toon Hellings twee dikke ruggen in rook opgaan. Spijtig dus.
De (slijk)vissers aan de andere kant hadden het nakijken. Zowel Ben, Berry, Richard en zoals gezegd ook
Anton slaagde er niet in om een dikke rug de kant op te trekken. Kleine visjes waren hun deel. Ben ving naast de
Duiventil in totaal 36 cm, Berrie ving 17 viskes waarvan 16 schijtvissen onder de 10 cm. Anton ving De Brug en 2 kg
Riet. Richard deed het niet slecht (veel klein prut ook) maar kon slechts 1 keer een dikke 11 cm noteren.
Omstreeks 1800 uur werd de wedstrijd gestaakt, en was de winnaar bekend.
De stand
Alhoewel feitelijk van secundair belang toch nog even de stand:
7
6
5
4
3
2
1 |
Anton Voejerveer
Ries
Berrie
Ben Bollie
Geert
Eric
Twan |
n.t.m. (niets te
meten, red)
11 cm
14 cm
36 cm
85 cm
94 cm (champ 1998 en 2001)
201 cm (NEW champ 2002) |
Ere wie ere toekomt, Twan is de terechte kampioen.
Naspel
De bestellingen werden opgenomen en Ries en Ben trokken naar het frietkotje in Hamont. Ze kochten stevig
in en het smaakte ons zeer. Na het eten vielen er wat mensen om, werd er een balletje getrapt en er werd wat gevist en
gekaart. Twan trok nog 2 dikke ruggen op de kant, de grootste was maar liefst 58 cm.
Om 21.00 uur viel Toon op de klep, en we dronken de man nog wat pinten uit de tenttap. Forza Martens
- bier! Toen het wat te snel afkoelde besloten we naar Dun Urgel te gaan.
Veur bij dún Urgel was het in het begin effe wennen. Er zat nauwelijks 50 man volk, en wat kun je dan
beter doen dan aan een ton zitten en af en toe een slok bier wegspoelen. Het was niet onaardig, we zagen 65+ers rustig
hun dansje doen en de muziek van Florry Morry was relaxt (maar niet echt opzwepend te noemen). Totdat er een groep
van pak um beet 10 meiden binnenkwamen. Het leek wel een droom (de tweede van vandaag, na de Tap). Wat deden die
hier? Hoe kon dit gebeuren. De organisatie kreeg alle complimenten, maar bleek achteraf ook van niets te weten.
Na een poosje kwamen de vrouwen op ons af met de klassiek flauwe vrijgezellenopdracht. Ze moesten
borsthaar knippen. Dà was wel lachwekkend. Twee leden van de vriendenclub missen nu een behoorlijke pluk borsthaar, namen
maken we natuurlijk niet bekend. De drank vloeide intussen rijkelijk en dat leidde tot veel vrolijke mensen. Een uur
later waren we aan het dansen. Nagenoeg de hele groep stond op de vloer. Op een gegeven moment kwam Toon op het idee om
de toekomstige bruid op de schouders te nemen.. Meestal een succes, nu niet. Toontje was overmoedig en ging met losse
handen tekeer als een beest. Het ging mis…Oef. Gelukkig viel alles mee. Het duurde even, maar de stemming kwam er
uiteindelijk toch weer terug in, en tot half 4 werd er geswingd. We zijn overigens benieuwd wat de dames van de
fottos vonden. Daar staan interessante dingen op…Omwille van de afgesproken geheimhouding kan uw verslaggever hier verder
niets over mededelen, maar het is in elk geval hun eigen schuld, moeten ze hun fottotoestel maar niet uitlenen, haha.
De vrijgezellen verlieten onder luid gezang (iets in de trant van “Anja is ne goeie”) het pand en na een nummertje
van U2 geloof ik (verzoekje van de champ) sloten we samen met Florry Morry, die in geen velden of wegen meer te
bekenne was overigens, deze Avond af. In de tent was het bijzonder luidruchtig. Uiteindelijk viel Berry als eerste om
en zaagde vervolgens de hele camping wakker. Hij kreeg links en rechts wat porren maar sliep als een blok. De rest volgde spoedig….
Dankwoord
Allereerst dank aan FlorryMoor voor het schitterende biertapje. Verder dank aan de ober, het
weermannetje en alle deelnemers. Er gaan nu stemmen op om van het schitterende, twee-jaarlijkse evenement een
jaarlijks terugkerend festijn van te maken.
We zullen zien……………nt> |
 Terug naar persoonlijke pagina's |
 |
 |
|