| Wadloopclub |
| "Nie bang veur wè modder" |
| Verslag Wadloopclub in de Kanoe, 28-09-2003 |
Op 28 september was het weer zover, het jaarlijkse spektakel van de Wadloopclub. Doordat het bestuur gewoon keihard te
laat was voor het boeken van een wadlooptocht was men genoodzaakt een goed alternatief te vinden. Enige voorwaarde was dat er een klein beetje afzien in de
activiteit moest zitten.
Dit werd gevonden in een schitterende 5 uur durende zware kanoetocht van Neerpelt België naar Valkenswaard. Achteraf bleken
veel leden blij te zijn met deze keuze. Waar een traag bestuur al niet goed voor is. Enkele leden waren van mening dat een kanoetocht veel leuker is dan suf
soppen in de modder (Passie zegt overigens mudder), maar dit geheel terzijde. Het aantal gesignaleerde zeehonden (dood of levend) was overigens gelijk als
vorig jaar.
De 9 deelnemende leden waren Ries & Annemiek, Massie & Dave (die steevast voorin peddelden), Geert & Passie, Mark alias Kluk
en de debutanten José (ook bekend als FotoJo) en Koen (ook bekend als De Koen). Omdat de Wadloopclub tegenwoordig 14 leden telt waren er dus maar 5 afmeldingen
te weten Anton, Mieke & John (i.v.m. tripje Amerika) en last but not least Bianca & Johan.
Groep Zaandam meldde zich zaterdagavond al in
Den Bosch om een beetje te kunnen proeven van de Brabantse gastvrijheid. Tijdens deze “prekanoe meeting” werden het "Plein" en "m'n Tante" bezocht, de laatste
kroeg is een bekende indrinkkroeg tijdens carnaval maar was nu onherkenbaar. Uiteraard bleef de alcoholconsumptie beperkt want het zou wel eens een loodzware
dag kunnen worden.
Wij vertrokken ’s ochtends (volgens Ries heeeeeeel vroeg) vanuit Den Bosch met vier auto's:
1) Pascal & Geert op de kop
2) De Duikauto Mascha Dave
3) De Ka met Groep Zaandam
4) De Ka's Koen & Klukkluk
We arriveerden ondanks het slakkengangetje zeer ruim op tijd op de plaats van bestemming. Melden, betalen en een kwartiertje
later zaten we in een ouwe rammelbus, op weg naar Neerpelt. De spanning was te snijden. De briefing was zeer beperkt en eenmaal losgelaten op de Dommel (met
een maximale breedte van ca 5 meter) barstte direct de onderlinge strijd los. Peddels vlogen in het rond en De Koen werd al snel aangesteld tot Chef Peddel,
zelfs peddels halen die stroomopwaarts lagen bleek tot de mogelijkheden te behoren. Een mooi debuut voor deze man uit Eindhoven.
De 1-persoons kanoe's bleken wendbaarder te zijn dan de 2-persoons maar waren niet perse sneller. Vooral de 2-persoons met
Kluk Kluk achter het stuur zat bleek onneembaar te zijn voor de 1-persoons kanoe’s. De Koen, De Geert en De José moesten zich een slag in de rondte roeien
om der Ansluss te houden. Ze hadden het vier x zo zwaar namelijk ze hadden 2 peddels de man en in de 2 persoons zitten 2 personen. 2 x 2 = 4x zo zwaar.
Pffffffff.Het sturen bleek niet voor iedereen mee te vallen. Van de gehele groep verdween er geregeld een puntje kano het riet in (al
dan niet vrijwillig). Van Koen werden bijvoorbeeld precies 250 oevercontacten geteld. Ook de familie Pietens bleek duidelijk niet over de benodigde
stuurmanscapaciteiten te beschikken. Om maar niet te spreken van, na de pauze, broer en zus in één kano. Nooit meer doen.
Een eervolle vermelding was er schijnbaar voor ondergetekende, die volgens de medekanoërs geheel tegen alle natuurwetten in
zijn kano op z'n kant wist te krijgen. Tja, dan maar een verklaring van de man die als enige het Dommelwater echt goed bestudeerde. “Na 5 km op een stomme
veiligheidsriem te hebben gezeten, wat zeker niet prettig aanvoelde, moest dat ding onder mijn reet uit. Ik had de zin “ik ben eigenlijk wel gevaarlijk bezig”
nog niet uitgesproken of de kano kantelde en ik verdween onder water. Toen ik verbouwereerd bovenkwam, happend naar waardevolle lucht, werd ik door iedereen
uitgelachen. Ik kan er nog steeds niet van slapen”.
In Borkel en Schaft gingen we met een zeiknatte
Fish ff wat drinken en een beetje uitrusten van het spektakel. Over het eerste deel hadden we 2.5 uur gedaan en we hadden al een klein beetje spijt dat we de
lange route hadden gekozen want we moesten nu nog zo'n 2 uur peddelen. Dat was dus de factor “afzien”. Prima gedaan van de organisatie dus. Tijdens deze pauze
durfde Kluk overigens geen Trappist te bestellen. Het was wel effe lekker om te zitten op een normale stoel. Er werd ook nog gretig van kano geruild, door met
name enkele 1-persoons kanoes die er tabak van hadden (José, Geert). Zij zaten de tweede helft in een – voor hun gevoel – Rols Royce. Na een klein stukje “100%
Pietens kano” werd ook dat omgezet en toen was de bezetting definitief. Marc scoorde weer pluspunten en werd uitgeroepen tot beste kanoër. Geen prijs, wel
eer. We hadden na de rust de slag goed te pakken want Deel 2 werd in record tempo afgeragt (5 kwartier) waardoor we om 15.00 alweer aan de Trappist zaten op
het eindpunt terras. Ook Ries, die sinds dit jaar in het bestuur van de Waddenclub zit, dronk zeer tevreden een Trappist. De terugreis naar Den Bosch /
Zoetermeer / Zaandam viel wat tegen. Veel files. Maar dat was niet erg, het tweede uitstapje was een groot succes en de leden waren enthousiast. Volgens
jaar weer een nieuwe activiteit. Waarschijnlijk weer wadlopen, maar wie weet………………
Groet p.s.
Het briljante tekeningetje van De Koen aangaande het omslaan van een kano mag en kan ik jullie niet onthouden. Als je deze niet begrijpt raadpleeg dan Koen. Ik snap er ook
niks van. En dit verslag is voor een gedeelte gebaseerd op het verslag van Ries (bedankt voor de voorzet).
|
TEKENING 1: Op zich is er niets aan de hand
<---- een beetje bewolkte lucht
(Geert) "Ik zal 'ns een eindje weg eskimoteren"
V [] <---- een stuk peddel de 1-mans kano ---- O / V |/
~~~~~~~~~~~~~~~~~[____/|_______]~~~~~~~~ <---- een rustig /
kabbelende dommel /
[] <----- het andere stuk peddel (zit vast aan het ene stuk) |
 Terug naar persoonlijke pagina's |
 |
 |
|